PION 3 - UVS 4

Al eerder merkte ik op dat de contouren van een opening op dit niveau het snelst zijn verdwenen. Dat komt natuurlijk om dat hier varianten onthouden en begrijpen niet de sterkste kant is. Eén opening met wit en eentje met zwart is meer als genoeg. Aan bord 1 speelde Rowdy Tüss met zwart de doorschuifvariant van het Frans. Dat deed hij prima zodat alleen hij nog maar kon winnen. Alleen laat hij het steeds aankomen op een een vreselijke tijdnood en dat heeft hem veel punten gekost. In hoegenaamd gewonnen stelling gaf hij pardoes zijn dame weg: 0-1. Aan bord 2 kreeg Herman Brinkhof de Griekse of Owenverdediging te zien: 1.e4 b6 2.d4 Lb7 standaard speelt men hier 3.Ld3 maar Her-man liet zien dat je met 3.Pc3 ook in het voordeel kunt komen. Dat gaf voldoende druk en de blunder kwam snel, zwart overzag een paardvork: 1-1. Aan bord 3 mocht Paul Nillessen zijn geliefde Pirc opvoeren. Daar had zijn tegenstander nauwelijks kaas van gegeten en die werd dan ook van het bord gemept: 2-1. Anton Grutters had aanvankelijk wel spel in een Dame-gambiet, maar als je niet doordrukt komt de ander en die deed dat bekwaam: 2-2. Heel fraai was het spel van Henk Arts aan bord 5. Zijn Hollandse verdediging was om door een ringetje te halen en het resulterende paard-eindspel bood wit geen schijn van tegenkans : 3-2. Tim Vriens kwam formidabel uit de opening die hij wel vaker speelt namelijk het EvansGambiet. In een straal gewonnen stand begon hij te aarzelen en wel dusdanig dat zijn opponent volledig mocht terugkomen. Dat hij het toreneindspel nog haalde was al een wonder, maar daar bleef het dan ook bij: 3-3. Aan bord 7 beleefde ik mijn zoveelste drama in dienst van de club. Kijk maar even mee. Ik had zwart. 1.e4 e5 2.f4 Lc5 3.Dh5 Je moet je ogen nog eens uitwrijven. Dit kan niet goed zijn. 3……Pc6 4.fxe5 Lxg1 5.Txg1 De7 6.Pc3 De man speelde elke zet a tempo en ik moest voor het uitvinden van dit wiel een half uur uittrekken.

Wat mij bezielde om hier niet het beoogde 6…… Dc5 te spelen gevolgd door 7…….Pxe5 met een zeer goede stelling kan geen sterveling uitleggen. Ik deed echter 6…..Pxe5 waarna wit een oppermachtig centrum kreeg na 7.d4 Zwart kon geen vin meer verroe-ren en moest snel opgeven: 3-4. Aan het laatste bord speelde René Slaa heel degelijk tegen nog een doorschuifvariant van het Frans en kwam mooi tot gewonnen te staan. Geklieder gaf zijn tegenstander tegenkansen in de vorm van een verre vrijpion. Ik no-teerde al een 0 voor ons maar een zet later blunderde zwart hier verschrikkelijk zodat de eindstand werd zoals boven aan dit artikel staat.
Rinus Balkenende