Overtuigend debuut PION in tweede klasse

Na een toevallige promotie – er kwam een plaats vrij in de landelijke tweede klasse omdat SMB uit Nijmegen zijn eerste team vrijwillig twee klassen had laten degraderen – wist schaakclub PION uit Groesbeek dat een moeilijk jaar te wachten stond. Op papier is PION de zwakste ploeg in de poule.

De eerste ronde bracht de Groesbekers al direct tegen een van de toppers, de pas gefuseerde combinatie Veenendaal – de Toren Arnhem. De gemiddelde rating van de tegenstander lag ruim 120 punten boven die van het Groesbeekse achttal, wat een uitslag voorstelt van 6,5 – 1,5. Maar statistieken houden geen rekening met teamgeest en met de psychologie van de onderschatting. De PION-spelers verschenen tot het bot gemotiveerd aan het bord, ook vanwege een incident dat zich enkele jaren eerder tegen Veenendaal had voorgedaan.

De eerste remises tekenden zich na een paar uur spelen aan bij de lagere borden. Wopke Veenstra en Leo Wijnhoven gaven remise in een iets betere stand; tegen mindere tegenstanders hadden ze waarschijnlijk doorgespeeld.

De eerste echte verrassing kwam aan het eerste bord. Luuk de Ruijter hield remise tegen internationaal meester Willy Hendriks. De Ruijter hield zijn stelling keurig afgesloten voor de plaagstootjes van Hendriks en ruilde onderwijl zoveel stukken af dat na twee uur spelen alle muziek uit de stelling was. Daar kwam al snel een tweede verrassing achteraan. Wim Molenkamps tegenstander blunderde een paard weg in een stelling die overigens al beter was voor Molenkamp. PION stond opeens voor, en de vooruitzichten waren niet slecht. Geen van de resterende spelers stond slechter en twee van hen stonden zelfs gewonnen.

Maar in deze fase demonstreerde Veenendaal/de Toren zijn klasse. Jan Fleuren wist zijn gewonnen stelling niet in winst om te zetten, Jasper Bons ging ten onder aan een onberispelijk gevoerde koningsaanval en Olav Schoonenberg raakte in tijdnood het spoor bijster en verprutste zijn gewonnen stelling. Zo werd het 4-3 voor de tegenstander, met nog één partij te spelen. Theo Wijnhoven stond een kwaliteit en twee pionnen voor, maar zijn tegenstander wenste niet op te geven. Pas na zes uur spelen, met nog een minuutje op de klok, liet Wijnhovens tegenstander zich mat zetten. Zodat de Groesbekers met een 4-4 eindstand en hun eerste matchpunt op zak tevreden huiswaarts konden gaan.