Gevoelige nederlaag voor PION

Na de overwinning in de voorlaatste ronde van de landelijke schaakcompetitie kon het eerste team van PION weer hopen op handhaving in de tweede klasse. Die hoop werd zaterdag de bodem ingeslagen na een gevoelig verlies tegen SC Santpoort.
Het Santpoortse team had een iets hogere gemiddelde rating dan het Groesbeekse team, maar wat belangrijker was: het was gemiddeld derig jaar jonger. Dat betekende dat de PION-spelers vooral in het laatste speeluur in het nadeel waren.

Dat bleek ook uit het verloop van de wedstrijd. Al na twee uur spelen vielen er twee remises, bij John Pouwels en Wopke Veenstra. In beide gevallen als bezegeling van een ietwat saaie partij waarin het evenwicht op geen enkel moment verbroken werd. Aan de overige borden leken de kansen redelijk gelijk verdeeld. Dat pakte echter anders uit. Luuk de Ruijter liet zich in een volkomen gelijk staande stelling plotseling mat zetten. Het leek wel of de Groesbekers door deze gebeurtenis collectief van slag raakten. Zo vergooide Wim Molenkamp zijn reele winstkansen door het plegen van een stukoffer. Dat offer werd echter niet aangenomen en opeens stond Molenkamp verloren.
Toen Jasper Bons daarna remiseerde, had Santpoort nog slechts een punt uit de resterende drie partijen nodig om de zege naar zich toe te trekken. Die punt kwam van Olav Schoonenberg aan het eerste bord. Schoonenberg had de pionstructuur van zijn tegenstander metr agressief spel aan flarden geslagen, maar toen bleek de keerzijde van deze aanpak: er waren verschillende open lijnen en diagonalen ontstaan waarlangs Schoonenbergs tegenstander een ziendende aanval kon opzetten. Die resulteerde in het opblaze van de koningsstelling, gevolgd door een ondekbaar mat.
De laatste twee partijen deden er voor het teamresultaat niet meer toe, maar er werd verwoed doorgeschaakt. Jan Fleuren had zijn tegenstander in het middenspel zwaar onder druk gezet, maar kwam na afruil van de zware stukken in een iets minder eindspel terecht. Of het vermoeidheid was of stress valt niet te zeggen, maar Jan liet een paar steken vallen en verloor.
De Groesbeekse eer werd gered door Theo Wijnhoven, die logenstrafte dat een zestigplusser in een lange partij in het nadeel is. Wijnhoven kwam in het middenspel onder zware druk te staan en leek kansloos te onder te gaan, maar leek zich bewust te zijn van het gezegde “er heeft nog nooit iemand gewonnen door op te geven”. Hij offerde een loper, liet zijn koning in een vorkje lopen dat hem ook nog eens een toren kostte, maar toen bleek opeens dat hij met zijn twee overgebleven stukken een mataanval kon uitvoeren. De droefheid over het teamverlies werd bij Theo geheel tenietgedaan door de euforie over deze geslaagde schwindel.
Door deze nederlaag is PION weer stevig in de degradatiezone neergezet. Alleen twee overwinningen in de laatste twee rondes zullen het tij nog kunnen keren.