PION 1 - Stukkenjagers 2: Aarzelend keerpunt?

De derde ronde van de 2e klasse KNSB bracht de twee laagstgeklasseerde teams tegen elkaar. Beide teams waren nog puntloos, maar daar hield de overeenkomst wel op. De spelers van Stukkenjagers 2 hebben gemiddeld 60 ratingpunten meer dan die van PION. Ze hadden in de eerste twee ronden twee sterke teams tegen zich gehad waar ze nipt van hadden verloren en de wedstrijd tegen PION zal voor hen een prima gelegenheid zijn geweest om hun geschonden blazoen op te vijzelen. PION had dit soort gedachten in elk geval niet; we staan met de rug tegen de muur en zouden blij zijn met een gelijkspel.

Voor het eerst trad PION aan in de sterkste opstelling - Jan Fleuren en John Pouwels waren er voor het eerst bij. Uiteindelijk bleek dat niet het verschil te maken; ze haalden aan de borden 7 en 8 samen een halve punt.

Na een uur spelen zag de wedstrijd er voor PION een stuk rooskleuriger uit dan rond dezelfde tijd in de twee eerdere ronden. Niemand stond slechter en er stonden wel enkele spelers duidelijk beter tot gewonnen. Ik was een van hen, maar ik gaf met een slappe zet mijn voordeel weg. In een volkomen gelijk dame-eindspel bood ik remise aan, maar mijn tegenstander, de 17-jarige Souran Bhattachajee, weigerde, waarschijnlijk op grond van de gedachte dat de stelling wel gelijk was, maar de spelers niet. Na zo’n tien doelloze zetten zag hij de juistheid van zijn inschatting bevestigd toen ik in een valletje liep. Het was meteen uit. Volgens Theo speel ik te snel, maar als je een konijn een uur laat nadenken, komen daar ook geen betere zetten uit.

Dit eerste verlies was de voorbode van een desastreus vervolg van de wedstrijd. John Pouwels raakte zijn dame kwijt tegen toren en loper en kreeg geen kans meer. Jasper Bons zat niet goed in de stelling en zag zijn positie tegen de 2400-speler Dennis Brokken zet voor zet verslechteren. Rond drie uur stonden we met 0-3 achter, en de remise die Jan Fleuren na een messcherpe en chaotische partij liet aantekenen bracht ons alleen maar dichter bij de nederlaag. Maar toen namen de zaken een keer.

Wim Molenkamp speelde een sterke partij. Hij won een kwaliteit en wist de stelling van zijn tegenstander Roland Daamen lam te leggen. Toen hij ook nog een paar pionnen won, zag Daamen het hopeloze van zijn onderneming in. En Theo Wijnhoven speelde een geweldige partij tegen Frans Konings, rating 2240. Een zwak moment kostte Koning een pion, maar wat erger was: hij kwam in een paard-lopereindspel terecht met Theo aan de paardkant. Zoals bekend stijgt Theo in zo’n eindspel naar grootmeesterniveau en Konings heeft dit ervaren. Theo won een tweede en een derde pion en wist met sluw spel alle tegenkansen te neutraliseren. Zo werd het 3 ½ - 2 ½ voor de Stukkenjagers, terwijl zowel Luuk de Ruijter als Olav Schoonenberg goede winstkansen hadden. Olavs toreneindspel met 4 tegen 3 pionnen op de koningsvleugel was met goed tegenspel remise en helaas voor ons bood zijn tegenstander Eric de Moor goed tegenspel. Remise dus, en een gelijkspel tegen Stukkenjagers werd hierdoor het maximaal haalbare.

Luuk de Ruijter wist wat hem te doen stond. Vanaf de tiende zet stond hij al gewonnen, maar zijn tegenstander Bram van den Berg wist wel steeds dreigingen en valletjes te creëren. Luuk liet zich, anders dan ik, echter niet van de wijs brengen. Met de ene krachtige zet na de andere liet hij Bram merken dat diens gespartel zinloos was. Een wanhoopsactie van Bram werd door Luuk gepareerd met mat en zo sleepten we er een 4-4 uit.

PION 1 staat nog steeds onderaan in de poule, maar we hebben wel laten zien dat we ook voor de sterkste teams gevaarlijk kunnen zijn.

Wopke Veenstra