PION 1 niet opgewassen tegen Spijkenisse
Met angst en beven reisde het eerste team van PION af naar Spijkenisse. Onderaan bungelend in de tweede klasse D moesten we het opnemen tegen de ongedeelde koploper. Bovendien was Luuk de Ruijter wegens ziekte uitgevallen en kon Jan Fleuren niet meespelen, zodat een beroep moest worden gedaan op twee invallers, Ton Thijssen en Michel Auwens. Mede daardoor brachten de spelers van Spijkenisse per persoon gemiddeld 120 ratingpunten meer mee dan die van PION.PION hoopte op een wonder, maar het wonder bleef uit. De beste won en dat was niet PION.
Als eerste was Michel Auwens aan de beurt om geschoren te worden. Hij kwam er niet aan te pas tegen zijn bijna 400 punten hoger gerate tegenstander. Ook Wopke Veenstra moest het afleggen tegen zijn niet eens veel sterkere opponent. Wopke speelde inspiratieloos en werd uitgelepeld langs de f-lijn.
PION wist echter langszij te komen met overwinningen van Theo Wjnhoven en John Pouwels. Theo rolde in 23 zetten zijn tegenstandster Desiree Hamelink op in dezelfde opening waarmee hij een paar jaar eerder van haar gewonnen had. Desiree verzuchtte na afloop: ”Een ezel stoot zich in ’t gemeen…” En John liet zien dat hij het spelletje nog niet verleerd is. Tegen zijn 150 punten sterkere tegenstander Erik Both creëerde John duizelingwekkende verwikkelingen. Toen de rook optrok bleek John een stuk meer te hebben.
Wim Molenkamp bouwde zijn partij goed op en leek te gaan winnen, tot hij het onzalige idee kreeg om een toren te offeren voor een koningsaanval. Zijn tegenstander gaf een kwaliteit terug maar hield het resterende extra stuk stevig in handen en Wim bleef met lege handen achter.
Olav speelde een ingewikkelde en tot de laatste zet spannende partij. Hij had een kwaliteit geïnvesteerd in een koningsaanval, maar de tegenaanval sloeg helaas net een zet eerder door.
De Spijkenissers hadden de PION-spelers aangeboden om mee te eten met de chinese maaltijd die zij traditiegetrouw na de partij lieten bezorgen. Een sympathieke geste, die door de Groesbekers in dank aanvaard werd. Terwijl de etensbakken binnen gedragen werden, zwoegde Jasper Bons nog voor een remise. Jasper had in een moeilijke partij steeds net het evenwicht weten te bewaren en stond nu een pion achter, maar in een theoretische remisestelling. Zijn tegenstander Maurits van der Linde liet hem nog wel bewijzen dat zijn eindspelkennis in orde was, en de overhoring duurde zo lang dat het eten lauw begon te worden. Gelukkig kreeg Maurits’ eetlust de overhand boven zijn hoop op een fout van Jasper, zodat we toch nog op een nette tijd aan tafel zaten.
De kansen op behoud van een plek in de 2e klasse zijn nog niet geheel verkeken. Een nederlaag tegen Spijkenisse was ingecalculeerd, maar van de resterende tegenstanders Dubbelschaak ’97 en HMC Calder moet gewonnen kunnen worden. Lukt dat, dan is PION waarschijnlijk veilig.
Wopke Veenstra