Tijdnoodfase nekt PION 1 tegen Zevenaar

Vorig seizoen werden wij verrassend kampioen in de hoofdklasse A.

Dit seizoen hebben wij de laagste gemiddelde rating per team en zullen wij wellicht moeten knokken om niet te degraderen. Gelukkig zijn de spelers van PION berucht om hun teamspirit en vechtlust, die dat moeten compenseren.

Vrijdag 10 oktober kwam Zevenaar 1 bij ons op bezoek met aan de eerste 7 borden een hogere rating dan wij. Aangezien PION 2 ook speelde en wij door omstandigheden wat spelers misten, moest Wopke zijn best doen om ons team te completeren. Gelukkig was Leo bereid om aan het 8e bord in te vallen, hetgeen een forse versterking betekend.

Bij de partij van Theo aan bord 2 gebeurde niet zoveel en bleef het evenwicht bewaard, dus remise. Dat Leo heel goed kan schaken is wel bekend. Nu konden wij aanschouwen dat dat nog steeds zo is. Zijn tegenstander werd op onnavolgbare wijze in een wurggreep genomen en van het bord gespeeld.

Joke aan bord 6 kreeg initiatief, maar helaas rokeerde zijn tegenstander precies op tijd en was remise een feit. Wopke aan bord 4 kreeg het centrum in handen en probeerde voordeel te behalen, maar zijn tegenstander pareerde dat, zodoende ook hier een remise. Herman aan bord 7 kreeg licht ruimtevoordeel, maar ook niet meer dan dat; ook hier werd het punt gedeeld.

Ikzelf aan bord 3 trof een tegenstander met surplus van meer dan 300 elopunten. Bovendien kreeg ik een opening tegen die ik nauwelijks ken. Ik had dus al snel klamme handjes. Mijn sterkere tegenstander kwam positioneel steeds beter te staan en waarschijnlijk gewonnen. Uit de vele mogelijkheden koos hij om onduidelijke redenen er voor om de torens van het bord te ruilen. Hoewel ik een pion achter stond kon ik toch relatief gemakkelijk remise houden, waarmee ik blij was, maar mijn tegenstander zichtbaar niet.

Met nog 2 partijen te gaan stonde wij met 3,5 – 2,5 voor. Maar ja dan de tijdnoodfase.

Arno aan bord 5 kreeg een vrijpion tegen maar kon dat pareren. In de tijdnood liet hij echter toe dat de koning van zijn tegenstander in het centrum kon oprukken en moest opgeven.

Wim aan bord 1 kwam op zijn eigen bekende wijze vanuit de verdediging in een op het oog gelijkwaardige ingewikkelde stelling die nog alle kanten uit kon. In de tijdnoodfase bleek zijn veel jongere tegenstander veel gehaaider dan Wim, die tenslotte het onderspit dolf.

Einduitslag 3,5 - 4,5.

Jammer, een gelijkspel had tot de mogelijkheden behoord.

Ton Thijssen