Koningswaal 1 – PION 3

Koningswaal 1 – PION 3 5 ˝ - 2 ˝

Duidelijke cijfers en geen poot aan de grond tegen de koplopers uit Beuningen. Maatje te groot zou je ook kunnen zeggen. Als ze ‘onze’ Gerrit aan het 7e bord kunnen zetten zegt dat alles. Geen minuut zat er een beter resultaat in. Daarnaast werd ons team door de plotselinge afwezigheid van Paul Nillessen benadeeld. Aan bord 1 speelde Rowdy Tüss een dramatisch slechte partij. Hij kreeg de doorschuifvariant van de Franse verdediging te bestrijden. Door op zet vier het pionoffer op c5 aan te nemen raakte zijn pionnen-structuur ernstig verminkt, de problemen kostten erg veel tijd en onze man kwam nooit meer in de wedstrijd. Herman aan bord twee speelde iets dat op Grünfeld leek en kwam daar positief uit. Toen ik weer ging kijken had hij een paard laten pennen dat niet kon terugnemen op c5 bij een afruil. Toen ging het snel. Jacques meende met zijn standaard-zet Lf4 de Hollandse verdediging aan te kunnen. Zwart kwam nergens in problemen kwam wel een pion voor en toen de tweede viel was het gedaan. Dat zijn we niet gewend van de Nijmegenaar. Aan bord 5 speelde Henk Arts met vuur in een Koningsindische partij met aan zijn kant een lange rokade. Door de standaardzet Kb1 achterwege te laten liet hij zwart allerlei kansen die niet werden waargenomen en daar was ons eerste halve punt. Secretaris Sjaak kwam in een soort Damegambiet terecht, kwam gedrongen te staan en moest zwaar zweten voor het halfje. Tanden op elkaar en zowaar: gelukt. Renée wil altijd zo snel mogelijk uit de theorie en verraste zijn gevreesde opponent met 2.d3 tegen de Aljechin. Een gelijk opgaande strijd volgde waarbij wit een pionnetje op b4 inleverde, maar een paar zetten later een stuk won. Zo gaat dat in deze contreien. Waarom hij niet won, is mij volledig ontgaan. Er werd door zwart remise aangeboden en geaccepteerd.
Zelf mocht ik het genoegen smaken na lange tijd het volle punt mee te nemen. Wit enta-meerde het Schotse Gambiet, wilde de pion zo snel mogelijk terug, hetgeen hem de das om deed. De pion bleef hij achter alsmede drie kwartier tijd. Volgens de riten van de laatste twee jaar verspeelde ik dat voordeel maar deze keer kreeg wit eens een keer geen enkele kans meer. Dat het nog zo lang duurde was zeker verwijtbaar. En de oorzaak van een terugkeer diep in de nacht.

Rinus Balkenende