Edese SV 1 tegen PION 3

Gelukkig leest niemand dit verslag want de ongelukkige zou terstond van verdriet bezwijken. Onze gastheren zeiden unaniem dat de uitslag net zo goed andersom had kunnen zijn. In zekere zin zouden zij daar wel eens gelijk in kunnen hebben, maar het gaat zoals het gaat. De onzen hadden grote kansen, die ze hebben verkwanseld. En dus verlies je verdiend. Van hoog tot laag : Herman, terecht aan bord 1, kreeg in een soort Koningsindische partij na afruil van de zwarte lopers een overwegende en tenslotte een gewonnen stelling. Het tijdnoodduiveltje verblindde hem in de laatste tien seconden : ö -ö . Aan bord 2 speelde Rowdy voor de zoveelste keer zijn doorschuifvariant van het Frans en nam weer een mega-hoeveelheid tijd voor een mooie positie. Daarop stelde zijn tegenstander remise voor die meteen werd geaccepteerd. Zonde.

Aan bord 3 kwam Pieter bedenkelijk te staan, maar in zo’n situatie is onze man op zijn best. Met ijzersterk spel verkreeg hij een handjevol pionnen voor de kwaliteit inclusief bedreiging van g7 die zijn tegenstander te veel werd :1 – 0. Paul kwam weer eens gedrongen te staan in zijn Pirc. Wit speelde f3 en g4 en plotseling had zwart een kwaliteit minder. De rug rechtend leverde Paul een langdurige en heftige tegenstand en net toen hij de remise binnen bereik had bezweek hij : 0 – 1. Van mij krijgt Henk aan bord 5 de prijs voor de beste partij. In een Italiaanse partij strafte hij een positionele fout af. Zijn tegenstander bood nog langdurig tegenstand, maar Henk liet niet los : 1 – 0. Zoon Dirk speelde aan bord 6 een Grünfeldverdediging en won vrijwel gelijktijdig met pa een pion en daarop bood zijn tegenstander remise aan. Die werd aangenomen…….. Aan bord 7 dacht ik dat mijn tegen-stander een fout beging in de opening, overspeelde mijn hand en kon na acht zetten in-pakken, 0 – 1. Renée aan het laatste bord kreeg met zwart een prettige stand met loper tegen paard. Toen wit de zwarte dubbelpion op f6 aanviel speelde Renée echter antipo-sitioneel zijn e-pion op in plaats van de pion te dekken. Er ontstond bij hem weer eens een penning die zwart het punt kostte. De van hogere rating voorziene en bovenaan staande gastheren lieten weinig zien, behalve de zeer fraaie naamkaartjes naast de borden. En hadden gewoon moeten verliezen.

Rinus Balkenende