PMC 1 ten onder tegen sterker WLC 1

Het eerste team van PION-Mook Combinatie moest zaterdag zijn meerdere erkennen in WLC 1.

Vooraf was al duidelijk dat PMC het zwaar zou krijgen: de Eindhovenaren waren gemiddeld 80 ratingpunten sterker dan de Groesbekers. Om dan met een of twee matchpunten weer huiswaarts te kunnen gaan, moet het ergens meezitten: in een opening terecht komen die je toevallig erg goed ligt, een tegenstander die de dag ervoor zwaar getafeld heeft of in een tijdnoodfase belanden waarin het toeval een grote rol gaat spelen. Die meevallers deden zich echter niet voor, zodat PMC kreeg waar het gezien de krachtsverhoudingen van uit mocht gaan, en dat was niets.

Toch speelde het PMC-team helemaal niet slecht. De enige speler die een hogere rating had dan zijn tegenstander, Jan Fleuren, won en daarnaast werden vier remises behaald tegen sterkere tegenstanders. Zo werd de eindstand 3-5 en schoof PMC omlaag van de subtop naar de middelste plek van de poule.



Ikzelf kwam vanwege andere verplichtingen 40 minuten te laat binnen en koos daarom in een draak een remisevariant, met als gevolg dat de laatst gearriveerde speler het eerst klaar was. Luuk de Ruiter volgde kort daarop met een knappe remise tegen IM Gerard Welling. Beide combattanten hadden hun trukendoos ver opengetrokken, maar met creativiteit en een beetje geluk bleven de gevolgen beperkt.

Remise werd ook de uitslag van de partij tussen Olav Schoonenberg en Jeroen Medema. Achteraf mocht Olav hier blij mee zijn, want zijn koningsaanval zette niet door, terwijl in de analyse zijn eigen koning het al snel zwaar te verduren kreeg.

Het eerste verliespunt kwam van invaller Arno Arents. Hij werd naar eigen zeggen langzaam weggedrukt. Hidde Knippenberg had meer in te brengen, maar na een onoplettendheid kwam zijn koning in een ondekbare matstelling terecht.

Nadat ook Theo Wijnhoven een zeer verdienstelijke remise speelde tegen Guus Bollen (2221), was het duidelijk dat WLC de overwinning niet meer kon ontgaan. Wim Molenkamp stond al sinds de opening slecht en hoewel hij nog lang bleef spartelen, moest hij zich na ruim uur pelen bij het onvermijdelijke neerleggen.

De laatste partij moest de eer van PMC redden. Jan Fleuren had een beresterk paard geposteerd op c5 en kon daarna in alle rust zijn voordeel uitbouwen. Hij nam de tijd, liet geen steken vallen en haalde na vier uur spelen de buit binnen.

PMC kon met geheven hoofd de terugtocht aanvaarden. De kansen op promotie zijn nu danig geslonken, maar daar lijkt niemand zich druk over te maken.

Wopke Veenstra