PMC 1 verliest onverdiend tegen koploper De Combinatie
Halverwege de competitie beginnen zich de krachtsverhoudingen af te tekenen. De Combinatie uit Asten staat stevig op de eerste plaats in de derde klasse H en zet dit jaar alles op alles om te promoveren. Eerstebordspeler Rob Aarts was eigenlijk verhinderd vanwege een begrafenis en wilde graag vooruitspelen, maar omdat Theo geen tegenstander voor hem had weten te vinden, verscheen Rob toch achter het bord. De overledene maakt het toch niks meer uit, zal hij gedacht hebben. Dit doet denken aan de tijden dat dat Theo er stiekem tussenuit kneep tijdens de bruiloft van een familielid om met het eerste team mee te schaken. Bloedfanatiek waren we – zo speelden we gedurende meer dan drie jaar steeds met hetzelfde achtttal omdat niemand afzegde. Of beter gezegd: af durfde te zeggen, want de toorn van Theo zou dan hevig zijn. Ik heb een keer mijn vakantie naar Turkije moeten verzetten omdat deze samenviel met een externe wedstrijd. Theo redeneerde: als je ziek bent, kun je daar niets aan doen, maar als je een reis boekt, kun je de ook weer annuleren.Nu zijn we merendeels bejaard en zijn we wat minder absoluut gaan denken over schaken en andere dingen des levens. Het is al mooi genoeg dat we ons in de derde klasse handhaven met een team met vijf 65-plussers. Dit is overigens echt uniek: selecteer in de rating-app maar eens de spelers in de OSBO van 65 jaar en ouder. Het blijkt dat zes van de vijftien hoogst geklasseerde schaker bij PION spelen.
Maar ik dwaal af. We vochten tegen De Combinatie voor wat we waard waren, maar het geluk was deze keer aan de zijde van de Astenaren, zoals zij zelf ook al na afloop constateerden.
De eerste remise kwam van Jan Fleuren. Jan is kort geleden geopereerd en voelde zich niet topfit.
Luuk de Ruijter voegde daar nette remise tegen zijn iets sterkere tegenstander Egbert Clevers aan toe. Helaas ging Olav Schoonenberg in het middenspel onderuit tegen de eveneens iets sterkere Bob Jansen. Olav worstelt met zijn vorm en probeerde een variant van de Winawer uit waar op zich niks mis mee is, maar tot een nogal aparte stelling leidt en die moet een paar keer op het bord gehad hebben om er je weg in te vinden. Dat laatste ging Bob Jansen blijkbaar beter af.
Toen even later ook Theo Wijnhoven verloor, verschenen de onweerswolken van een zware nederlaag aan de horizon. Theo had lange tijd het beste van het spel, maar zag een gemene zet over het hoofd die hem in een toreneindspel met een pion minder deed belanden. Meestal weet Theo zo’n eindspel wel te keepen, maar dit keer ging het mis.
Ikzelf kwam al in de opening gewonnen te staan. Na dertien zetten stond ik twee pionnen voor zonder compensatie voor mijn tegenstander en de stelling werd door Stockfish vanaf dat punt tot bijna aan het einde van de partij gewaardeerd op +2 tot +4. Mijn tegenstander Michel Kerkhof verdedigde zijn stelling echter behendig. Op de 61e zet sloeg de vermoeidheid bij me toe en liet ik toe dat beide pionnen effectief werden geblokkeerd. Remise.
Hidde Knippenberg speelde een partij waarin techniek belangrijker was dan creativiteit en verloor daarbij een pion. In het eindspel had hij zijn paard kunnen geven voor de vijandelijke pluspion, waarna hij met zijn koning in de “goede hoek” kon gaan staan, onkwetsbaar voor de resterende randpion en loper. Helaas zag Hidde dit te laat. Hij gaf wel zijn paard voor een pion, maar kwam niet meer op tijd in de goede hoek.
Aan het eerste bord maakte Wim Molenkamp het de al genoemde Rob Aarts lastig. Wim wist telkens nieuwe dreigingen te creëren tegen de witte koningsstelling, maar die dreigingen werden slim gepareerd en afgewisseld met tegendreigingen. Uiteindelijk hield Wim een dame en twee lichte stukken tegen dame en toren over en leek mat onvermijdelijk, maar Aarts wist zich met eeuwig schaak te redden.
De nederlaag was een feit, maar Thomas Dickmann wist de eer van PMC nog te redden met een overwinning. In een rommelige partij met wederzijdse kansen raakte zijn tegenstander Raymond Briels ergens een pion kwijt. Even later kon Thomas een tweede pion winnen, maar hij verkoos een afwikkeling naar een lopereindspel. Dat had hij goed gezien, want zijn pluspion bleek onstuitbaar. Zo haalde PMC dan toch nog een vol punt binnen en werd de uitslag 3-5.
Wopke Veenstra