Pijnlijk verlies van PMC 1 tegen Venlo 2

De tweede KNSB-ronde werd door PION met enige zorg tegemoet gezien omdat onze eerstebordspeler Luuk de Ruijter niet mee kon doen – hij speelt momenteel samen met o.a. Thomas Dickmann in een toernooi in Kroatië. Als gevolg daarvan daalde de gemiddelde rating van het PMC-team tot exact die van Venlo 2; de wedstrijd kon dus alle kanten op. Voor ons werd het de verkeerde kant, we verloren met 3-5.

Theo Wijnhoven had in zijn opstelling een briljante keuze gemaakt door broer Leo aan het eerste bord te zetten. Leo schaakt al enige tijd niet meer en heeft al 5 jaar niet meer in de KNSB-competitie gespeeld, maar zijn schaakinzicht is nog niet aan slijtage onderhevig. Hij is zoals bekend vredelievend en heeft in het afgelopen decennium veel ratingpunten verloren door in de OSBO- en SOS-competitie te remiseren tegen veelal zwakkere tegenstanders. Maar Leo’s eergevoel is toch wel weer groot genoeg om ook tegen op papier sterkere tegenstanders te remiseren. Hij gaat er dan eens goed voor zitten en toont dan aan dat hij meer van het spelletje begrepen heeft dan bijna al zijn clubgenoten.

En zo ging het ook in zijn partij tegen Rainer Montignies, rating 2206. Rainer probeerde van alles om Leo’s stelling te ondergraven, maar alle listen en intriges werden bekwaam gepareerd, met remise als resultaat.

Over de borden 2 tot en met 6 viel na anderhalf uur spelen nog weinig te zeggen, maar aan het zevende en achtste bord lagen de punten voor PMC binnen handbereik. Arno Arents had een stuk gewonnen en Hidde Knippenberg een pion plus initiatief en ruimtevoordeel. Toen mijn tegenstander na een nogal bloedeloze partij remise aanbood en ik Theo vroeg of ik dat kon accepteren, zei hij: “doe maar, we halen de winst wel binnen op de twee laatste borden.”

We remiseerden en vertrokken naar het café voor de analyse. Toen ik een halfuur later de speelzaal weer binnenkwam, kon ik mijn ogen niet geloven. Zowel Arno als Hidde stonden nu een stuk achter zonder compensatie. Wat was er gebeurd? Van Arno weet ik het niet, waarschijnlijk was hij de kluts kwijtgeraakt. Hidde had, zo bleek, zijn toren laten pennen door een loper, wat hem na een fout berekende afwikkeling een volle toren kostte.

Michel Auwens had intussen wel voor een lichtpuntje gezorgd door te winnen, maar aan de andere borden leek er niet veel meer in te zitten dan remise. Theo, die in een gelijkstaand eindspel was beland, besloot daarop de zaak te forceren. Dat had hij beter niet kunnen doen, want zijn tegenstandster Ololi Alkhazashwili (2176) forceerde met een gemeen pionzetje een opening voor haar toren, die even later verwoestend te keer ging in Theo’s gelederen.

Intussen had ook John Pouwels remise gespeeld en daarmee was de nederlaag van PMC 1 een feit.

Wim Molenkamp zwoegde nog enige tijd om in een toreneindspel het volle punt binnen te halen en hij was er dichtbij, maar zag de winnende afwikkeling niet en moest berusten in remise.

Zo werd het 5-3 voor de Venlonaren en staat PMC 1 weer in de middenmoot van de ranglijst.

Wopke Veenstra