Geflatteerde zege tegen Eindhoven 2 brengt PMC terug in de kopgroep
De wedstrijd tegen Eindhoven 2 werd door PMC met de nodige zorgen tegemoet gezien. De Eindhovenaren staan onderaan in de poule en waren op papier iets zwakker dan PMC, maar na de onnodige nederlaag in de vorige ronde tegen Venlo kon PMC zich geen gelijkspel, laat staan een verlies, meer permitteren. Bij Eindhoven 2 is, zoals vaker bij teams van grote schaakclubs, nauwelijks sprake van een verloop in ratings tussen het eerste en het laatste bord. Dat betekende dat onze onderste drie borden de scores gelijk moesten zien te houden en de bovenste vijf borden voor de overwinning moesten zorgen. Dat was ook wat er uiteindelijk gebeurde: de eindstand was 5½ - 2½ voor PMC 1, waarbij vier punten aan de eerste vijf borden werden behaald, maar dat ging bepaald niet rechttoe rechtaan.Na twee uur spelen was nog aan geen enkel bord het evenwicht definitief verbroken. Luuk de Ruijter had aan het eerste bord een duurzaam voordeeltje bereikt door een vastgelegde vijandelijke pion te belagen, maar was nog op zoek naar een tweede zwakte, die zoals wij weten meestal nodig is voor de verkreukeling van andermans stelling. Ook Thomas Dickmann stond al vanaf het begin goed, maar verder viel er nog weinig van de stand te zeggen.
Maar dat bleef niet lang zo. Ik werkte mezelf aan het vierde bord in de nesten door een foute damemanoeuvre. Ook Michel Auwens had het zwaar in een dubbel paardeindspel. Aan de andere kant was Hidde Knippenberg met doortastend spel in het voordeel gekomen. Jan Fleuren leek de druk op zijn tegenstander op te voeren en dat gold ook voor Wim Molenkamp. Alleen Theo Wijnhoven stond nog gewoon gelijk.
Echter, zoals zo vaak, bleek er weinig verband tussen de posities na drie uur spelen en de uitslagen. Wel bij Luuk, die een tweede zwakte kon creëren en de partij gedecideerd in zijn voordeel besliste. En ook Theo kreeg wat de hele partij al in het verschiet lag, een puntendeling. Maar Wim kreeg de overwinning plotseling in de schoot geworpen toen zijn tegenstander op de 24ste zet door zijn vlag ging. Jan Fleuren wikkelde verkeerd af, wat hem een stuk had moeten kosten, maar zijn tegenstander zag het niet en toen bleek de afwikkeling opeens door te slaan. Ook mijn tegenstander had de winst kunnen binnenhalen door eenvoudig een pion te pakken, maar hij zag spoken en gaf me daardoor de tijd om mijn verdediging op orde te krijgen. De remise was een grote opluchting voor me.
Bij Hidde viel het geluksdubbeltje de andere kant op. Hij verprutste zijn voordeel en gaf daarna ook de remise weg. Maar Thomas bouwde zijn voordeel krachtig uit tot de overwinning voor hemzelf en voor het team en toen was het alleen nog wachten wat Michel zou doen. Die had een mindere stelling tot een gewonnen stelling omgebouwd, maar door vermoeidheid vergat hij de pion te pakken die daarvoor nodig was. Na een aantal onnavolgbare zetten van beide partijen werd de vrede getekend en kon PMC met een ruime overwinning huiswaarts gaan.
Wopke Veenstra