PMC 1 - Veldhoven 1 voorlopig onbeslist
Het was een uitkomst van een externe wedstrijd die we niet meer hadden meegemaakt sinds het afbreken is afgeschaft: onbeslist. Maar deze keer waren de blanco regels op het uitslagenformulier niet het gevolg van afgebroken partijen, maar van het coronavirus.De inwoners van Noord Brabant hadden het advies gekregen om zich als ze zich niet helemaal gezond voelden, thuis af te zonderen, en dit was het geval bij maar liefst vier spelers van Veldhoven.
Er konden slechts twee vervangers worden gevonden, zodat het team met zes man afreisde naar Groesbeek. Na wat geharrewar werd besloten dat we aan beide kanten de onderste twee borden leeg zouden laten. Hidde Knippenberg en Joke de Valk, die voor de ook al verdacht zieke Luuk de Ruijter zou invallen, konden weer huiswaarts. Tot nader order, want de KNSB had het bericht laten uitgaan dat partijen die om reden van Corona niet gespeeld konden worden, op een later tijdstip zouden mogen worden uitgespeeld. Geen reglementaire overwinningen dus, maar onzekerheid over het vervolg. Mag Luuk alsnog opgesteld worden of moeten Joke en Hidde hun partij inhalen? We zullen het hopelijk snel weten.
De wedstrijd tussen de tot zes spelers uitgedunde teams ging lange tijd gelijk op. Alleen ikzelf stond al vrij snel gewonnen door, al zeg ik het zelf, fris en fruitig spel.
De eerste uitslagen waren remises: Wim Molenkamp aan bord 1 en Theo Wijnhoven aan bord 2. Maar terwijl Wim een wat kleurloze, maar correcte partij had afgeleverd, ging die van Theo langs afgronden. Toen Theo zijn tegenstanders dame aanviel en deze reageerde door zijn pion naar de voorlaatste rij te slaan, leek de enige zekerheid in de partij dat het geen remise zou worden. Zijn tegenstander liet echter gewoon zijn dame slaan en haalde een nieuwe op a1, waarna de partij in rustig vaarwater kwam.
Mijn voordeel was inmiddels uitgebouwd tot +6.9 volgens de computer. Mijn tegenstander had zijn dame moeten geven tegen twee lichte stukken en had nauwelijks compensatie. Maar wat hij toen deed was een schoolvoorbeeld van een schwindel. Ik ben net een boek over schwindels aan het lezen en weet dus dat je moet oppassen als de tegenstander in verloren positie een schijnbaar onlogische zet doet. Maar er ging geen lichtje bij me branden toen mijn tegenstander een torenzet deed die nergens toe leek te dienen. De vileine bedoeling bleek een zet later, toen mijn dame werd gepend. Ik moest deze opgeven voor twee lichte stukken en de stelling was meteen potremise.
John Pouwels had meer geluk. Hij zette voortdurend druk, maar het was net te weinig voor de winst. Tot op het laatst een eindspel met ongelijke lopers ontstond waarin John met zijn koning naar een pion op a2 kon lopen om zijn eigen a-pion vervolgens vrij baan te geven. Zijn tegenstander liet zich dat niet meer bewijzen en gaf op. Hij had beter even kunnen doorspelen, want de stelling bleek ook met een vrije a-pion remise.
Jan Fleuren boekte een verdiende overwinning. Nadat hij gelijk uit de opening was gekomen, bouwde hij geleidelijk kleine voordeeltjes op die resulteerden in een stelling waarin het voor zijn tegenstander moeilijk was om nog goede zetten te vinden. Die gaf daarom op uit pure moedeloosheid.
En zo waren we twee punten voor komen te staan. Als Michel Auwens zou winnen, hoefden de uitgestelde partijen niet meer uitgespeeld te worden. Michel had een flink voordeel en stond misschien gewonnen, maar na een blunder waarin hij de kwaliteit weggaf, werd dat anders. Zijn tegenstander benutte zijn materiele voordeel op onberispelijke wijze en Michel moest opgeven toen de bescherming van zijn koning hardhandig was opengebroken.
Met een voorlopige score van 3½ - 2½ hebben we goede vooruitzichten op een overwinning. Die zullen we hard nodig hebben, want in de laatste ronden treffen we de nummers 2, 3 en 4 op de ranglijst.
Wopke Veenstra