PMC 1 afgedroogd door Veenendaal

Met lood in de schoenen toog het eerste team van PMC zaterdag naar Veenendaal om daar een pak slaag in ontvangst te nemen. Nog nooit had PMC 1 zo veel vervangers gehad, nog nooit was het team zo zwak. Corona was de belangrijkste factor bij de afzeggingen: één speler zou niet door de toegangscontrole komen omdat hij zich niet had laten inenten, een ander zegde af omdat hij misschien Corona onder de leden had, een derde had al eerder afgezegd omdat er geen corona-check zou plaatsvinden, maar nu dat wel het geval was, had hij andere verplichtingen. Uit het tweede team kon PMC 1 niet putten omdat dat team kampioenskansen heeft. Dus werd de zoektocht naar reservisten op de lagere regionen van de ranglijst gericht, met als gevolg dat Bram Knippenberg, Sjaak Thijssen en Darwin van der Poll hun debuut maakten in het eerste.

Dat we uitgerekend tegen het sterkste team van klassen 3C moesten spelen, was niet eens zo’n ramp. Vandaag was het ratingverschil gemiddeld 300 punten, maar zelfs bij onze sterkste opstelling zou de kans op matchverlies groot zijn. Het zou erger zijn geweest om te verliezen van een team waarvan we kunnen winnen.

De eerste twee remises kwamen aan de eerste twee borden tot stand en dat was niet hoopgevend. Als we érgens punten vandaan konden halen, was dat aan de borden van Luuk en Theo. Maar de inspiratie ontbrak – begrijpelijk – en beide spelers namen al snel genoegen met remise tegen aanzienlijk zwakkere tegenstanders.

Bram Knippenberg mocht de eerste nul in ontvangst nemen. Met b3 als openingszet wist hij al snel enig voordeel te bereiken. Hij liet een tijdelijk (althans dat dacht hij) stukverlies toe omdat hij met een schaakje het stuk zou kunnen terugwinnen. Helaas had hij over het hoofd gezien dat na het schaakje de koning een stap opzij kon doen, waardoor een gepende verdediger vrij kwam. En zo konden de stukken na 17 zetten weer in de doos.

Sjaak Thijssen volgde. Je kunt zeggen dat een penning over de e-lijn van zijn ongerokeerde koning hem fataal werd, maar je kunt ook zeggen dat zijn tegenstander gewoon te sterk was.

De derde nul werd door mij aangeleverd. In een stelling waarin ik onder lichte druk stond, pleegde mijn tegenstander een positioneel pionoffer. Knap gezien, ik durfde de pion niet te nemen, waarna ik er een kwijt raakte. Ontmoedigd pakte ik mijn toren, om te ontdekken dat die op het veld waar hij heen moest, er meteen afgeslagen zou worden. Helaas was er geen ander veld voor de toren beschikbaar.

Maar er werd niet alleen gestunteld in de PMC-gelederen, er waren ook goede, zelfs indrukwekkende partijen. Held van de dag was Michel Auwens, die uitkwam tegen Etienne Goudriaan, een speler met ruim 500 ratingpunten meer. Aan de partij was dat niet te merken; Michel speelde krachtig en vol initiatief. Na een tijdje met Goudriaan te hebben gedold, wat hem een kwaliteit opleverde bij betere stelling, bood Michel remise aan. Michel vreesde dat hij in de afwikkeling iets over het hoofd zou zien, een alleszins begrijpelijke vrees. Toch: de enige fout die Michel volgens zijn tegenstander had gemaakt, was het aanbieden van remise.

Een andere verrassing was Darwin van der Poll, meegevraagd omdat het slecht voor het imago van PMC zou zijn als we met slechts zeven man op kwamen dagen. Twee jaar geleden leerde hij schaken, twee maanden geleden leerde hij noteren. Een rating heeft hij nog niet, maar als je hem zag schaken, zou je denken dat hier een oude rot aan het werk was. Vakkundig weerde hij alle dreigingen af en toen alle andere partijen waren afgelopen, zat hij er nog als een baken van onverzettelijkheid. Helaas liet hij de vijandelijke dame en loper te ver in zijn stelling toe, waarna mat onvermijdelijk was. Deze keer bleef hij met lege handen, maar we kunnen nog veel van Darwin verwachten.

Tenslotte mag Hidde Knippenberg als positieve uitschieter genoemd worden. Hij verloor weliswaar, maar na een lange, intensieve en ingewikkelde strijd tegen een tegenstander die hem in rating zeshonderd punten de baas was. De vechtersmentaliteit die Hidde hier liet zien, zal vroeg of laat gaan renderen.

De kater na afloop duurde maar kort; we hebben de zwaarste wedstrijd achter de rug en vanaf nu komen er geen rondes meer waarin we zoals deze keer kansloos zijn.

Wopke Veenstra