PMC 1 na spannende wedstrijd tegen Paul Keres uit degradatiezorgen
De voorlaatste ronde in de KNSB-competitie bracht PMC 1 tegen het ongeveer gelijkwaardige Paul Keres uit Utrecht. Beide teams hadden degradatiezorgen, wat de wedstrijd extra spanning gaf.De teams mochten elkaar in speelsterkte weinig ontlopen, maar de opbouw van de teams was heel verschillend. Bij PMC zit tussen de hoogst en laagst geklasseerde speler een verschil van 500 ratingpunten, bij Paul Keres was dat 200 punten. Daarin zie je het verschil terug tussen kleine en grote clubs. De opdracht aan onszelf was dus om aan de eerste vier borden te winnen en aan de laatste vier borden het verlies beperkt te houden.
De teamtactiek leek te werken toen Hidde Knippenberg aan bord 8 met een remise de eerste uitslag liet aantekenen. Hij had een solide stelling opgezet en was geen moment in gevaar geweest.
De eerste deuk in de teamtactiek volgde echter al snel toen Michel Auwens aan bord 5 zich verslikte in een combinatie. Hij leende even een stuk uit om het weer met rente terug te krijgen – dacht hij. Maar een foutje in zijn berekeningen zorgde ervoor dat hij het stuk niet meer terug zag.
Jan Fleuren speelde weliswaar aan bord 6, maar was duidelijk sterker dan zijn tegenstander. Helaas kwam het krachtsverschil niet tot uitdrukking in het verloop van de partij. Jan kwam er niet doorheen en berustte na 18 zetten in remise.
In dit stadium van de wedstrijd begon teamleider Theo Wijnhoven steeds somberder te kijken. Hijzelf had verzuimd om en passant te slaan en keek vervolgens tegen een granieten stelling van zijn tegenstander aan, terwijl zijn eigen stelling enkele zwakke plekken vertoonde. Maar niet alleen zijn eigen partij bedrukte hem, ook de stand aan de andere borden. Luuk de Ruijter had nog geen voordeel weten te bereiken, en van Wims stelling begreep zoals gewoonlijk alleen Wim zelf hoe het stond. Verder stond alleen ik duidelijk beter.
John Pouwels zorgde in een vlijmscherper partij voor het keerpunt. Terwijl zijn eigen koning zwaar belaagd werd, combineerde hij verdediging en aanval met de ene ingenieuze zet na de andere en ineens stond hij een stuk voor. Het duurde nog wel een tijd, maar John wist alle resterende klippen te omzeilen en won.
PMC leek vanaf dit moment op een kleine overwinning af te stevenen en aldus geschiedde. Ikzelf wist in een wederzijdse damepenning mijn tegenstander een paard te ontfutselen en na een reeks voorzichtige zetten – in een eindspel met dame plus loper tegen dame is het altijd uitkijken voor eeuwig schaak – kreeg ik de vijandelijke koning in een matnet. Theo spartelde nog lang tegen, maar zijn tegenstander had de vorm van de dag en voerde de druk dermate op dat zijn stelling bezweek.
En Luuk bleef het het langst van iedereen proberen, maar zijn tegenstander, qua rating zwakker maar vandaag niet, gaf geen krimp. Het werd remise en daarmee kwam de stand voor PMC op 4½ – 3½.
PMC hoeft door dit resultaat niet meer te vrezen voor degradatie, al is er nog een kleine theoretische kans dat het op een gedeelde voorlaatste plaats terecht komt en dan op bordpunten degradeert. Voor Paul Keres ziet het er somberder uit.
Wopke Veenstra