Nipt maar terecht verlies PMC1 tegen Amersfoort

De tweede ronde van de KNSB-competitie bracht PMC 1 naar het denksportcentrum in Amersfoort, een gebouw op een industrieterrein waar drie teams van het Schaakgenootschap Amersfoort hun thuiswedstrijd speelden. Met een ratingverschil van meer dan 100 punten in het voordeel van Amersfoort leken de Groesbekers kansloos, al zit daar een flinke vertekening in door de rating van Bram Knippenberg: 1273. Die rating gold echter vorig jaar misschien nog, maar Bram heeft zich razendsnel ontwikkeld en is nu het oudste wonderkind dat de club heeft voortgebracht.

Maar ook als je 500 punten bij Brams rating zou optellen, was PMC 1 nog duidelijk het kansarme team.

De wedstrijd was de eerste uren best wel slaapverwekkend. Na twee uur spelen stonden bijna alle stellingen gelijk, alleen had John Pouwels het moeilijk tegen Henrik Porte en kampte Hidde Knippenberg met ruimtegebrek.

Luuk de Ruijter kon een massale afruil van stukken niet voorkomen en moest berusten in remise toen er alleen nog twee dames en een hoop pionnen op het bord stonden. Iets soortgelijks gebeurde er bij Theo Wijnhoven, die moest afwikkelen naar een eindspel met ongelijke lopers. Mijn partij volgde lange tijd de theoretische paden naar een stelling die door de computer op 0.0 gewaardeerd wordt; een aantal aanvullende zetten kon daar geen verandering in brengen.

Bram kwam onder sterke druk te staan, maar verdedigde zich koelbloedig en sleepte er een remise uit tegen Guus Beltman (1914). Na twee rondes in het eerste team is Bram nog ongeslagen.

Jan Fleuren probeerde nog wel wat tegen voormalig Nederlands meisjeskampioene Jeanine de Cloet, maar ook hij kon geen ijzer met handen breken. Zo vielen er vijf remise op een rij, maar niet voor lang. Hidde liet zijn dame vangen binnen zijn eigen stelling en Johns koningsindische stelling werd vakkundig afgebroken. Zo kwam Amersfoort voor te staan met 4½ – 2½ en was de wedstrijd voor PMC verloren, met nog een partij te gaan, die van Wim Molenkamp tegen Joeri Piet.

Wim begreep dat PMC een eervolle aftocht nodig had en stak de lont in het kruitvat met een kwaliteitsoffer. In ruil daarvoor kreeg hij een pion en een koningsaanval. Die aanval wist Piet kundig af te slaan, maar dat kostte hem wel een tweede pion. Het resterende eindspel van loper met vier pionnen tegen toren met twee pionnen werd door Wim trefzeker uitgespeeld. Een prachtige partij.

PMC staat na twee ronden op de laatste plaats in de poule met nul punten. Worden de andere teams nou ieder jaar ietsje sterker of gaat PMC last krijgen van vergrijzing?

Wopke Veenstra