PMC 1 verslaat UVS 2 in spectaculair duel

Na een desastreus begin van de competitie heeft PMC zich herpakt met drie overwinningen. UMC 2 was de derde in de rij die door PMC twee punten afhandig werd gemaakt, maar het ging deze keer bepaald niet vanzelf. Aan alle borden werd hard gevochten en met wat pech had de stand zomaar in het voordeel van UVS kunnen zijn uitgevallen.

De meest typerende wedstrijd van de middag was die van John Pouwels met zwart tegen Ruud van de Plassche. John was bekneld komen te staan en toen hij lucht probeerde te krijgen door wat pionnen naar voren te gooien, werd dat beantwoord met een koningsaanval. John verdedigde zich echter nauwgezet, en met succes: de dameruil die hij aanbood werd in een ondoordacht moment door Ruud geaccepteerd. Opeens was de kou uit de lucht en stond er een toreneindspel op het bord waarin John een pion minder had, maar met positionele compensatie. Teleurgesteld bood Ruud remise aan, maar John weigerde. Hij had goed gezien dat de witte h-pion onverdedigbaar was, waarna zijn eigen h-pion kon doorlopen. Tien zetten later gaf Ruud gedesillusioneerd op.

De winst van John bezegelde het lot van UVS, want PMC had op dat moment al vier punten bijeen geraapt. Ikzelf was het eerste klaar met een overwinning op een zwakkere speler. Niet lang daarna volgde Luuk de Ruijter, die na twintig zetten al twee pionnen had gewonnen. Als Luuk zijn partij laat zien, denk ik altijd: wat simpel, zo kan ik het ook. Maar het recept kennen wil nog niet zeggen dat je een lekkere taart kunt maken, zoals trouwe kijkers van Heel Holland bakt weten.

Theo Wijnhoven leverde een halve punt met een tactische remise. Hij maakt een opvallende verandering door: van Draufgänger die iedere partij wilde winnen naar bedachtzame strateeg, die naar de stand op de borden kijkt en dan remise aanbiedt als dat de teamoverwinning dichterbij brengt. Verstandig, maar ook een beetje saai.

De andere remise kwam van Michel. Hij had zich niet laten imponeren door de hogere rating van zijn tegenstander en won met onbevangen spel een pion. Toen er een ingewikkeld dame-paardeindspel op het bord kwam, kregen de zenuwen bij Michel toch de overhand en bood hij remise aan. Wel begrijpelijk gezien de pijnlijke ervaringen die Michel de laatste tijd had met gewonnen stellingen.

De opsteker van de middag kwam van Hidde Knippenberg. Het was al lang geleden dat Hidde een partij in de KNSB-competitie gewonnen had, maar nu was het weer zover. Na een mislukte opening moest hij lange tijd knokken voor remise, maar mede omdat zijn tegenstander Thomas Willemsen een paar keer verzuimde om een winnende doorbraak te forceren, leefde hij nog in de tijdnoodfase. Daarin overzag Thomas een duivels vorkje van Hidde, dat hem een toren en de partij kostte. Voor Hidde de beloning van urenlang spelen met de rug tegen de muur.

De enige verliespartij kwam voor rekening van onze debutant in PMC 1, Jan Spoorenberg. Hij had de pech dat hij tegen de sterkste speler van UVS 2, Robbie Manders, moest uitkomen. Die speelde krachtig, dat moet gezegd, en na zo’n twintig zetten gaf niemand meer een stuiver voor Jans kansen. Jan wist echter een schijnbaar onstuitbare mataanval af te kopen voor een pion en had daarna zowaar kansen op remise, maar Robbie liet hem niet voor een tweede keer glippen.

Vijf-twee voor PMC dus, met nog één partij te gaan, die van Wim Molenkamp tegen Ruud van der Spoel. Zoals gewoonlijk stond Wim direct na de opening verloren, maar wij weten ook dat Wim dat anders ziet en in zijn nopjes is met stellingen die wij zouden opgeven. Deze keer bedroog de schijn echter niet en was Wim serieus in moeilijkheden. Met een Houdini-act wist Wim af te wikkelen naar een eindspel van toren tegen toren plus pion, dat theoretisch remise was. Ruud wilde zich dat echter laten bewijzen en overhoorde Wim nog vele zetten voordat hij zich neerlegde bij het onvermijdelijke.

Eindstand 5½ – 2½ en PMC 1 staat zowaar derde in de poule.

Wopke Veenstra