PMC 1 trekt aan het langste eind in wisselvallige wedstrijd tegen UVS 2

In de wedstrijd PMC 1 – UVS 2 heeft de sterkste gewonnen. De ratings van PMC lagen gemiddeld 50 punten hoger dan die van het UVS-team. Maar zwakke en sterke momenten, geluk en pech speelden allemaal een rol bij het tot stand komen van de einduitslag. Het werd 4½ – 3½, maar met een beetje meer geluk had het 6-2 kunnen worden en een gelijkspel had ook gekund als UVS onze zwakke momenten nog iets vaker had afgestraft.

Ik kon de partijen goed volgen, want ik was zelf het eerste klaar. Tegen Tsiang Chung kwam er een versnelde Draak op het bord, die tot de 15e zet langs theoretische banen verliep. Van Tsiang was dat knapper dan van mij, want ik kende de theorie en hij niet. Met enkele krachtige damezetten dwong hij me om een smal paadje langs een gelijke stelling te bewandelen, maar even later overzag hij een manoeuvre waarmee ik een van zijn lopers kon winnen. De eerste overwinning voor PMC was daarmee een feit.

Invaller Ronald Zollinger volgde met een remise tegen Ron van Dijk. Ronald was voor de winst gegaan met een pionnenstorm op de damevleugel, maar deze werd helaas vakkundig afgestopt.

Ook Hidde Knippenberg remiseerde, na een korte maar ingewikkelde partij waarin Wouter Dinjens en hij elkaar niets toegaven en daar veel tijd voor gebruikten.

De voorsprong van PMC werd vergroot door Luuk de Ruijter. Luuk nam veel risico door de pionnen voor zijn koning naar voren te gooien, maar hij wist er een pion mee te winnen en wikkelde daarna af naar een paard-lopereindspel. Zoals wij weten is een paard-lopereindspel met een pion meer altijd gewonnen voor Luuk en ook nu wist hij de partij op de automatische piloot tot winst te voeren.

Toen ook Wim Molenkamp, die lange tijd moeilijk had gestaan, een remise binnenhaalde, werden we gerust op een goede afloop van de wedstrijd. Dat gevoel werd een zekerheid toen Michel Auwens, met nog drie minuten op de klok, tegen Ivar Heine een paard offerde voor aanval. Ivar moest materiaal teruggeven en leek het net droog te houden, maar met een venijnig pionzetje wist Michel de verdediging te breken en het punt binnen te halen. De laatste tijd was Michel wel eens slordig in de afwerking, wat hem meerdere punten heeft gekost, maar nu was hij scherp tot het eind.

De wedstrijd was daarmee gewonnen, maar daar bleef het helaas ook bij. Theo Wijnhoven had een goede stelling opgebouwd tegen Dennis Breuker, maar een moment van onoplettendheid deed hem de das om. Dennis kon in een eindspel met torens en ongelijke lopers een vrijpion creëren die niet meer te stuiten was.

Als laatste zwoegde Toon Janssen tot ver na de tijdcontrole om het volle punt binnen te halen. Toon, die enkele maanden geleden een zware operatie had ondergaan, zat voor het eerst weer achter het bord en dat ging hem niet slecht af. Hij creëerde twee vrijpionnen op de a- en de b-lijn en het leek een kwestie van tijd voor er een of twee zouden promoveren. Helaas bleek de plek die hij voor zijn paard nastreefde om de pionnenmars optimaal te ondersteunen een misrekening, want toen zijn paard op het gewenste veld aankwam, werd het er door een toren afgeslagen en kon een vijandelijke pion ongehinderd promoveren. Een zepert voor Toon, maar als revalidatie-oefening al met al toch behoorlijk geslaagd.

PMC 1 staat nu weer in de bovenste helft van de ranglijst en dat is maar goed ook, want er degraderen dit jaar drie teams.

Wopke Veenstra